ferdi joly

Behalve op het platteland is het overal rustig. Op het platteland in de Achterhoek bereidt men zich zoals elk voorjaar weer voor op de oogst in het najaar, die misschien wel weer groter is dan vorig jaar. Dus er moet van alles de grond in. In het dorp is het anders.

Elke dag in de week lijkt nu op een ouderwetse zondag. En in de winkels, die geopend zijn, gaat iedereen ruim voor jou met je verplichte kar opzij en zelf doe je precies hetzelfde. Alsof er een nieuw soort beleefdheid is ontstaan. Helemaal niet zo’n slechte ervaring. Buiten worden de karretjes gereinigd voordat de volgende gebruiker er weer met zijn virussen aankomt. Dit zijn van die dingen waarvan ik denk dat ze in de toekomst best gehandhaafd kunnen worden. Dat komt allemaal door het coronavirus. Door het coronavirus ging er een nieuwe, beangstigende wereld voor me open. Een wereld met onzichtbare virussen en handenwassen, een wereld van afstand houden.
De anderhalve-meter-maatschappij, waarin we letterlijk om elkaar heen draaien, terwijl we een gesprek hebben. Het veiligste is het, om standaard een hooivork bij je te hebben, als peilstok voor de veilige afstand. En wat hebben we een virussen uitgewisseld in de afgelopen  zeuventig jaar! Daar ben ik me nu ook bewust van geworden. Op verjaardagen, met smoezelige opa’s en oma’s, (waar ik er nu een van ben!) met vrienden, vriendinnen en met schreeuwerige feesten en nachtelijke fuiven, waarbij we elkaar om de nek hingen, alsof er geen virusje aan de lucht was.

Lucht in de achterhoek

Er werd bij een operatie, onder plaatselijke verdoving, een kliertje uit mijn lip verwijderd. Nadat de assistente haar tweede niesbui had beëindigd zei de specialist tegen haar: “je had thuis moeten blijven!” We waren bang voor alle russen, maar we hadden ons beter kunnen wapenen tegen vierrussen.

Het weer is nu prachtig met heldere, schone, blauwe luchten bijna zonder vliegtuigstrepen. De vogels fluiten en Vogelbescherming Nederland wordt de laatste weken platgebeld met vragen, over welke vogel daar vliegt! Mensen zitten in de tuin of wandelen in het buitengebied. Wat is het fijn om in deze tijd in de Achterhoek te wonen. Zelfs wanneer je in een Achterhoekse  “stad” woont, ben je nog binnen tien minuten in het buitengebied. Nu blijkt hoe waardevol een mooi platteland kan zijn. Zeker met de zomervakanties in het vooruitzicht. De vakanties zullen dit keer niet naar de Cariben of Verweggistan gaan. Nee, we blijven dicht bij huis.  

De mensen in de stad met een klein tuintje verzuchten: oh, als je toch geen tuin hebt..
De mensen in de Achterhoek verzuchten: i-j zol’n no toch moar in stad woon’n……
Laten we zuinig zijn op de Achterhoek.

Ferdi – mei 2020
Uitgever – MIJN Magazine

___________________________________________________________________

Columns

Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Meer columns? Klik dan op de bijbehorende link! https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *