Sprakeloos. En dat wil wat zeggen. Wij, gelukkig wonend in het prachtige Dinxperlo, dat paradijs met twee supermarkten, een grenspaal en buren die altijd een extra oogje in het zeil houden, hadden grootse plannen: terug naar Aalten.
Mijn zusje wederom achterna, terug naar m’n roots. Onze oudste zit er al op school, de jongste volgt in een poep en een zucht. Dus hup, Funda aan. Drie huizen bekeken, drie keer een bod gedaan. Bam!! Drie keer totaal weggeblazen door biedingen waarvan je oren gaan klapperen en je bankrekening spontaan in de foetushouding gaat liggen.
Wat blijkt? Je moet tegenwoordig niet alleen geld meenemen, maar ook een zeldzame eenhoorn, een nier en minstens 45.000 euro bovenop de vraagprijs. Serieus? Wij dachten relaxed de huizenmarkt te verkennen, maar stonden binnen no time met klotsende oksels aan het Funda-front.
En dan hoor je dat in Aalten huizen worden gebouwd voor een AZC. Hè? Voor onze eigen mensen geen woningen, maar voor 300 asielzoekers wordt ineens het cement aangemengd? Het voelt alsof je in de rij staat voor de Efteling en iemand vrolijk onder het lint door duikt. We gunnen iedereen een plek, maar mag het een beetje eerlijk blijven?
Wij gooien het over een andere boeg. We sparen voor een tiny house op wielen. Kunnen we Aalten inrollen als de markt ooit tot rust komt. Want als het zo doorgaat, kunnen onze kinderen straks alleen nog een boomhut claimen op erfpacht. Tot die tijd genieten we van onze Dinxperlose bubbel, zonder biedstress en met buurpraat.
Want als dit de huizenjacht is, blijf ik lekker binnen en bouw ik mijn droomhuis in Minecraft. Daar hoef ik tenminste niemand af te troeven. Het is misschien digitaal, maar eerlijk gezegd voelt dat tegenwoordig als de meest haalbare realiteit.
xx Angela
___________________________________________________________________
Columns
Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Meer columns? Klik dan op de bijbehorende link! https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/
