Uit de oude doos: juli 2014
Hij begeeft zich in de winter van zijn carrière. En hoewel de afscheidstournee al enige tijd geleden is aangekondigd wil Bennie Jolink van stoppen nog weinig weten. Met veertig jaar onafgebroken succes werd Normaal een jongensboek, maar de boerenrockers kenden ook diepe dalen. Nu de druk bijna van de ketel is en Bennie meer tijd heeft om naar de vogels en de kikkers te kijken in zijn achtertuin, heeft hij weinig moeite om de keerzijde van het succes te belichten.
De mededeling dat Normaal vanaf volgend jaar niet meer op tournee gaat zal menig Normaal-fan buikpijn hebben bezorgd. Toch is de koek ’n keer op, ook bij Bennie Jolink die in september de leeftijd van 68 bereikt. Het thuisfront begint zich zorgen te maken om zijn gezondheid. “Als ik mijn kleinkinderen vlak na een optreden op bezoek krijg, vraag ik of ze zelf wat te drinken willen pakken, omdat het mij niet lukt. Ik kan zelfs niet meer naar de wc, zonder onderweg uit te rusten. Ik ben dan zo afgepeigerd, dat mijn vrouw zich hardop afvraagt of ik dit er allemaal nog voor over heb. Ze zegt dat ik mijn gezondheid naar de klote help en daar heeft ze gelijk in. Daarom heb ik samen met de band besloten om na 2015, ons jubileumjaar, te stoppen met touren. Daarna blijf ik nog wel optreden, mits de gezondheid het toelaat. Ik vind het optreden nog steeds geweldig. Zodra het gordijn open gaat en ik al die blije gezichten zie, geeft dat een boost aan adrenaline. Ik vergelijk het met seks. Het is telkens weer ‘n beetje hetzelfde, maar het verveelt absoluut nooit.”
Levenswerk
Normaal werd in 1973 opgericht door Bennie Jolink en de inmiddels overleden Jan Manschot. Wat begon als een gewoon bandje werd al snel erg serieus. Plattelandsjongeren schaarden zich massaal achter de band, waardoor Normaal binnen een mum van tijd door het hele land voor uitverkochte zalen speelde. In de beginperiode van zijn carrière sprak Bennie van een uit de kluiten gewassen hobby, maar het toenemende succes zou de muzikant hard en zakelijk hebben gemaakt. “Ik ben absoluut niet zakelijk, waar twee ex-managers dankbaar van hebben geprofiteerd.” Volgens Bennie is Normaal ok nooit een hobby geweest. “Normaal is veel meer dan een hobby, het is mijn levenswerk waarvoor ik keihard heb geknokt.” Tijd voor het gezin was er nauwelijks, wat hem zijn vorige huwelijk kostte. “Ik durf ook te zeggen dat ik het als vader niet zo goed heb gedaan. Mijn zoon Gijs heb ik de eerste jaren van zijn leven nauwelijks gezien. Ik was altijd op pad, terwijl mijn vrouw het huisouden deed. Dat probeer ik nu goed te maken door een liefdevolle opa te zijn. Ik geniet ontzettend van mijn kleinkinderen.”
Softie
Als frontman van Normaal weet Bennie hoe het is om in de spotlights te staan. Toch ziet hij zichzelf niet graag terug op televisie. “Ik ben absoluut geen fan van mezelf. “Altijd denk ik dat had anders gekund, of dat had ik niet moeten zeggen. Ik lijd aan een lichte vorm van autisme en ben ziekelijk perfectionistisch. Mijn kritische kijk op dingen is ook mede de oorzaak van de vele personeelswisselingen die er binnen de band plaatsvonden. Het totaalplaatje moet kloppen, daar doe ik erg mijn best voor. Zodra ik het gevoel krijg dat andere bandleden daar niet in mee willen, ga ik me ergeren. Soms moet je dan besluiten om niet met elkaar verder te gaan. Men ziet mij dan als een harde, zakelijke lul, maar ik ben juist een ontzettende softie die toevallig heel harde beslissingen heeft moeten nemen. Vervolgens lig ik daar wel nachten wakker van. Een personeelswisseling voelt voor mij hetzelfde als een echtscheiding. Emoties, ruzie, alles komt er bij kijken. Binnen Normaal is er een hoop narigheid geweest.” Een absoluut dieptepunt beleefde Bennie in 1996. Voor de tweede keer werd hij belazerd door zijn manager, waar hij geestelijk zwaar onder gebukt ging. “Eigenlijk moest ik naar een psychiater, maar gelukkig heeft mijn huisarts me goed geholpen. Het was het ergste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. Ik breek liever alle botten in mijn lichaam twee keer, dan dat me zoiets nog eens moet overkomen. Daarnaast heeft het overlijden van Jan Manschot me diep geraakt. Hij was mijn beste maatje.”
Trots
Nu lijkt het alsof Normaal alleen ellende heeft gekend. maar Bennie stelt ons gerust. “We hebben ook ongelooflijk veel schik gehad. De eerste jaren waren veruit de mooiste. We reden in oude busjes waarvan de remmen het niet deden en stopten bij ieder Grolsch uithangbord om er een te drinken. We hebben ontzettend gelachen met elkaar.” Waar Bennie na veertig jaar Normaal het meest trots op is vindt hij moeilijk te zeggen. Het woord “trots” zou hij zelf niet zo snel uitspreken, want dat vindt hij borstklopperij. “Als ik dan toch iets mag noemen: dat we hebben bijgedragen aan de zelfbewustwording van de plattelandsjongeren. Het woord boer veranderde van scheldwoord in een geuzennaam. Boeren durfden weer trots op zichzelf te zijn. Een van mijn persoonlijke hoogtepunten is dat we in een bomvolle Kuip in het voorprogramma Rod Stewart mochten staan. Toen we van het podium liepen zong de hele Kuip luidkeels ‘Vrouw Haverkamp’. Dat was kippenvel!”
Geweld
Dat rockbands een bestaan leiden van seks, drugs en rock-‘n-roll is op Normaal niet zo van toepassing. Waar college rockers whisky dronken en coke snoven, hielden de Achterhoekers het bij de beugelfles. “Zelf zagen we het als een soort anti-drugscampagne, om te laten zien dat het ook anders kon. Oke, we blowden wel eens wat, maar dat was onschuldig spul. De wiet haalden we uit eigen tuin, omdat coffeeshops in de Achterhoek nog niet bestonden.” Waar Bennie en de overige bandleden het nooit over hadden in de media is het extreme geweld in de beginjaren tijdens concerten. “Eind jaren ‘70 had je de opkomst van de punkbeweging. Veel punkers bezochten onze optredens, wat de sfeer niet ten goede kwam. Bezoekers gingen massaal met elkaar op de vuist, wat tot kleine bloedbaden in de zaal leidde. We stopten het in de doofpot, omdat we het verschrikkelijk vonden. We konden er niets tegen doen.”
Bekendheid
Bennie Jonk is ondanks al het succes altijd een nuchtere Achterhoeker gebleven, maar toch is roem en aandacht ook op hem van invloed geweest. “Bekend zijn doet niet veel goeds met je. Ik ben er mensenschuw door geworden. Ik kan niet over straat zonder nageroepen te worden. Misschien denken mensen dat ik het fijn vind om herkend te worden, maar ik vind het verschrikkelijk. Ik voel me er heel ongemakkelijk door. Voor mij is het absoluut een keerzijde van beroemd zijn. Daarom ga ik nergens meer naartoe. Ik kom zelfs nooit meer in een café. Als ik weg wil, dan ga ik naar Vlaanderen. Vlamingen herkennen je ook wel, maar ze blijven beleefd. Ik zat met Bennie Migchelbrink eens teksten te schrijven op een terras in Oudenaarde. Het plaatselijke bier daar heet Sloeber, behoorlijk zwaar spul. Na vijf glazen Sloeber wilde ik opstaan om naar de plee te gaan, maar onderweg liep ik het tafeltje omver. Toen vroegen ze aan Bennie: is dat Normaal? Er zijn artiesten die het heerlijk vinden om bekend te zijn. Die smullen ervan. Dan ben je toch een debiel… Hoe kun je dat nou fijn vinden?”
Opvolger
Als mensen hem vragen hoe lang hij nog doorgaat met Normaal, verwijst hij naar B.B. King’. Toen hij 80 jaar oud werd, zei hij: ik ga niet meer 160 keer per jaar optreden, maar nog slechts 100 keer. Inmiddels is hij 89 en speelt hij nog steeds de pannen van het dak. Voorlopig gaan we nog even door, tot oktober zijn we geen enkel weekend vrij.” Als de oude rockers er toch ooit het bijltje bij neergooien, wie moet de band dan opvolgen in het muzikaal vertegenwoordigen van de Achterhoek? “Er zijn hele volksstammen die het geprobeerd hebben, maar vooralsnog vind ik dat er niemand in geslaagd is. Hendrik Jan Lovink van Jovink en The Backcorner Bogieband zou de enige zijn die het stokje kan overnemen. Hij heeft een goed gevoel voor blues en spreekt een zelfde soort publiek aan. Ik zie hem regelmatig, dus misschien moeten we het er onder het genot van een biertje maar eens over hebben”, besluit Bennie met een glimlach.
___________________________________________________________________
In bed met
In Bed Met… is de rubriek van MIJN Magazine waarin een bevlogen, inspirerende of bekende Achterhoeker op informele wijze onder de aandacht wordt gebracht. Bekijk andere spraakmakende artikelen met bekende Achterhoekers via https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/in-bed-met/
