Cindy Starte is columniste van MIJN Magazine en schrijft maandelijks vanaf haar hoekbank over haar kijk op lopende zaken in de Achterhoek. Dit keer gaat het over afwisseling!
Zo trots als een pauw! Mijn dochter lag naast mij, op ons heerlijke, dikke, ‘vaste’ matras. Met het nachtlampje nog aan, genoot ik van de opgeruimde keuken en het gezellige zitje, een kleine meter verderop. Niet trots in de zin van; wat knap van mij, maar trots in de zin van; blij met wat ik heb. Een kleine, lichtgewicht caravan met daarin alles wat ik nodig heb. Mét prachtmeid op nummer 1.
Dit gelukzalige gevoel kwam ook al naar boven nadat ik samen met mijn toenmalige vriend onze vouwwagen had opgezet. Wij waren heel handig samen, ik probeerde vooral niet mee te denken. Halverwege ploften we even op een stoel en genoten enorm van ons welverdiende biertje. Daarna konden we weer, iets relaxter, verder puzzelen. Vooral de slaapcabines vond ik fantastisch mooi en gezellig. Die waren voor de kinderen. Wij lagen gezellig op de grond, met natuurlijk wel een luchtbed onder ons, met daaronder nog een zelfopblaasbaar matje. Deze liep ook, helemaal vanzelf weer leeg. Met hier en daar een mug en af en toe een natte voet, hadden wij het erg naar onze zin.
Maar, nadat vriend ex werd, paste de vouwwagen niet meer bij ons afzonderlijk. Een jong, blij stel nam de vouwwagen van ons over. Liefde op het eerste gezicht! En succes met het tentstokkengevecht. Gezonde spanning is wel belangrijk, zowel in de liefde als met vouwwagens uitvouwen.
Er gaat niets boven kamperen, vind ik. Mijn dochter ervaart dit ook zo. Al heeft zij nog nooit het gemak en de luxe van een all inclusive hotel ondervonden. Dit laat ik nog even zo. Vakantie vieren in een huisje is ook gezellig, maar nog weer zo anders dan op een camping. Een compleet andere beleving vooral.
Dus ik ging op zoek naar een caravan. Eerst nog op zoek naar een iets grotere auto, want mijn Aygo was lekker pittig, maar niet krachtig genoeg. Pit is leuk, maar met power kom je ergens. Het werd uiteindelijk een Yaris mét trekhaak. Dit waren de enige eisen die ik stelde aan de autodealer, uhh… auto. Ik wil een trekhaak met daarvoor een mooie auto. Er werd een trekkracht-caravanberekening op los gelaten en de deal was beklonken. Ik wist vervolgens precies het maximale gewicht van mijn toekomstige sleurhutje.
En daar stond ie, geen perfecte Eriba, waar mijn hart echt van oversloeg, maar een Burstner waar mijn hart ook echt wel sneller van ging kloppen. Perfectie is saai.
En wat is er heerlijker dan thuis je vakantiehuisje inrichten en deze op plaats van bestemming nog verder gezellig uitbouwen? Iedere keer gebeurt dit nog met ongevraagde hulp van een vakantieman, die denkt dat ik hulp nodig heb. Ideaal en best gezellig hè? Dit schept al snel een band voor de weken die volgen.
Eenmaal thuis ben ik weer extra gelukkig met de ruimte in en rondom ons eigen huis. En met de rust om mij heen. Geen helpende, gezellige buurmannen en buurvrouwen met hun uitgelaten, vrije kinderen. Alhoewel, beter een leuke buurman, dan een verre vriend.
Ik geniet vervolgens weer van mijn eigen, soms onzinnige gedachten.
Cindy’s Invalshoek – april 2020
Uitgever – MIJN Magazine
___________________________________________________________________
Columns
Het Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Op de pagina vind je een verzameling van deze columns. Meer columns? Klik dan op de volgende link. https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijn-magazine/columns/
