Wat te doen als de reguliere gezondheidszorg met de handen in het haar zit?
Mijn vader heeft een zeer ernstige vorm van psoriasis, alleen aan zijn voeten, maar het trekt inmiddels naar boven. Alleen aan zijn voeten, dat klinkt alsof het wel meevalt. In tegendeel. Lopen is nauwelijks te doen. Hij is hierdoor wel vindingrijk geworden. Hij heeft de achterkant van twee paar schoenen, waaronder een nieuw paar, weg laten knippen. Zelfde effect wanneer ik de beugel van mijn bh’s zou verwijderen, weg ondersteuning. Maar wrijving aan zijn hiel was ondraaglijk. ’s Nachts geen wrijving, dus geen irritatie zou je denken. In tegendeel. Hij slaapt nauwelijks door het gevoel van onverwachte messteken in zijn voeten, daarbij heeft hij ijskoude voeten.
Al jarenlang zijn we op zoek naar antwoorden, maar ook de artsen lijken niet altijd te weten wat ze doen; zij gissen en doen soms maar wat, niet bewust, maar houden de patiënt soms te lang onder eigen dak. Soms voelt het alsof de wetenschap tekortschiet. Beseffende dat intuïtie en oude kennis een belangrijke rol kunnen spelen in zijn genezingsproces. Deze wijsheid is in de loop der jaren ondergesneeuwd door moderne methoden en dure medicatie, die niet altijd het gewenste effect hebben. Hij slikt inmiddels een ‘krachtig’ medicijn, een vorm van chemo, voorgeschreven door de dermatoloog. Vooral de lever wordt goed in de gaten gehouden i.v.m bijwerkingen. Lekker dan.
Langzaam bij beetje overweegt hij de sprong te wagen naar het alternatieve circuit. Hij laat het reguliere zeker niet los, maar wellicht wordt het een goede combi. Mijn vader is er zeker niet helemaal vies van. Laatst is hij bij iemand langs geweest, die wellicht iets heeft voor zijn aandoening. Hij twijfelt nu. Ik niet. Ik heb zelf ook nog een adresje waar ik van weet dat zij ongelooflijke dingen kan, wat genezing betreft. Dus wie weet sla ik met vaderlief linksaf, terwijl mijn vader liever rechtsaf slaat. Zijn gemopper neem ik dan voor lief.
Maar wat mijn vader vooral goed kan? Lachen om zichzelf. Het allerbeste medicijn! En wij lachen maar mee, dat gaat vanzelf. Hij beheerst nog altijd de vertelkunst als geen ander. De psoriasis kan onmogelijk op zijn stembanden komen. Fijn!
Op het moment van schrijven blijkt dat de psoriasis is verdwenen, het is overgegaan in open, niet helende wonden. Dan toch; Zachte heelmeesters maken stinkende wonden? Nog niet geroken. Inmiddels zijn ook andere heelmeesters ingezet. Kump vast good!
________________________________________________________
Columns
Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Meer columns? Klik dan op de bijbehorende link! https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/
