In Cindy’s invalshoek vertelt Cindy over gebeurtenissen of verhalen in haar leven. Dit keer gaat het over een zogenaamde Gilded Cage. Lees en geniet!
Zo fijn, om je vrij te kunnen verplaatsen van het een naar het ander. Vooral als gevolg van eigen inzet en kracht. Wandelend naar oma, drie dubbele winst. Een lekker kopje koffie, gezellig praatje en je bent weer in beweging. Goed voor je sociale contacten, lijf en geest.
De dag erop struikel je en breek je je enkel, ineens moet je vragen om mobiliteit. In je eigen ogen ben je een ander tot last. Je verlangt al heel snel naar een simpel stukje lopen! Je gaat hier dan ieder moment van genieten, denk je. Vaak voel je maar een paar uur echt het gelukzalige moment van weer alles kunnen. Het went zo snel.
En dan mag je eindelijk je nieuwe fiets ophalen. Die oude was dan ook echt meer dan verhabbezakt. Je zit rechtop en zwaait nog vrolijker dan voorheen naar bekenden. Zij zien jouw nieuwe fiets helemaal niet, maar vooral een blij hoofd. Je bent dubbel en dwars aan het genieten van een stukje verbeterde mobiliteit. De nieuwe fiets laat jou groeien en stralen!
Hoe zwaar is het als je mobiliteit tijdelijk van je wordt ontnomen, want je zit in een of andere instelling. Door Corona mag jij je kamer niet af. Of zelfs definitief mobiliteit inleveren, door ziekte of een ongeluk. Dan ben je eerst flink afhankelijk van verzorging door een ander. Ook is het een ander, die met een op maat gecreëerd hulpmiddel jou weer enigszins mobiel laat zijn. Nog een ander gaat met jou een heel proces door, van 100% afhankelijk, naar zo veel als mogelijk onafhankelijk. Een heel proces van revalideren, accepteren en weer vooruit kijken. En als diegene ook maar echt met opgeheven hoofd vooruit kan kijken, geniet ook deze persoon langzaam maar zeker van zijn teruggewonnen vrijheid. De anderen zijn er dan weer vooral om lief te hebben.
Maar hoe is het om in een systeem te leven, waar volgens vaste protocollen en strenge regels wordt geleefd? Denk aan instellingen, maar ook sektes natuurlijk. En Prins Harry deed laatst zijn boekje open over het systeem van het Britse koningshuis. Hij koos er niet voor, maar werd er in geboren. Altijd jezelf maar mooi voor doen voor de buitenwereld en voldoen aan alles wat volgens het systeem hoort. Niet teveel zelf bedenken, want hoe volgzamer hoe beter. En dan gaat het er niet om of het de waarheid is, maar wel hoe hij het ervaart. Moeten we medelijden met hem hebben, geen idee. Maar het zegt vooral iets over zijn verlangen naar vrijheid, eigen gekozen mobiliteit en mogen zijn wie je graag wil zijn. Autonomie!
Nu alleen nog benieuwd naar onszelf, hoe intensief en lang wij gaan genieten als straks echt alles weer kan en mag. Ik ga in ieder geval proberen om dat gevoel zo lang als mogelijk, misschien wel voor altijd vast te houden! Vooral geen gewenning, maar blijven beseffen hoe goed ik het wéér heb.
___________________________________________________________________
MIJN Magazine columns
MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Ga naar https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/ voor een verzameling van alle columns!
