Samen verder, dan ook samen een keuken uitzoeken! Het liefst willen we alles in dit huis aanpakken, zodat een ieder zich ook echt thuis gaat voelen. Nu zijn ‘de nieuwkomers’ nog iets van gasten en speel ik iets van gastvrouw, maar na de verbouwing zal hopelijk alles eigen gaan voelen. Dat is ons uitgangspunt. Doei gastvrouw en toedeledoki gasten! Welkom samengestelde gezinsleden!
De eerste afspraak was bij een keukenboer in de buurt. Een vriendelijke medewerkster begeleidde ons door de prachtige showroom naar een tafel. Een jonge architect schoof gezellig bij ons aan. Heel ontspannen vroeg hij naar onze plannen en probeerde daarbij aan te sluiten met zijn eigen, mooie, verrassende ideeën. Vervolgens liepen we samen langs alle opgestelde keukens om alles nog beter op elkaar af te stemmen. Opgewekt en voldaan liepen we wat later naar buiten met een vervolgafspraak.
Op één paard wedden kan best goed uitpakken, maar ik wilde graag nóg een paard in de bek kijken. Wel een stukje rijden voor deze grote, wat agressieve hengst.
We mochten eerst even rondlopen in hun paradijs, gaf de receptioniste vriendelijk aan. De opstellingen waren allemaal genummerd, dus konden we de mooiste alvast noteren. Handig! Net als bij een bruidsshow, waar ik altijd mee mag met vriendinnen die trouwplannen hebben. Het lijfje van nummer 168 in combinatie met de onderkant van 33 zou haar geweldig staan! Maar nu ging het om onszelf. Een keuken komt toch aardig dicht in de buurt van een trouwjurk. Frontje van nummer 33 in combinatie met de oven van nummer 86. En ik keek vooral of een keuken mij goed stond.
Met klassieke pianomuziek op de achtergrond bewonderden we al het moois langs de route. De route was zo lang en de pianomuziek wat dramatisch, dat we er wat onrustig en lacherig van werden. Wat later zagen we tot onze verbazing dat er een chic aangeklede pianist voor deze onrust zorgde. Niet ons ding. Na onze ronde haalde een van de 30 verkopers ons op en namen we plaats aan een tafel tussen de keukens. En hoorden we nu echt vogels fluiten? Niet live gelukkig. Onze verkoper was niet enthousiast, wel stijf vriendelijk. Hij gebruikte het volgende stopzinnetje: Als jullie dat echt mooi vinden, dan doen we dat toch!??? Er was over het geheel gezien weinig afstemming met ons. Hij liep weg en zou heel wat later terugkomen met zijn voorstel.
Dus maar weer een rondje lopen. Pling, plong, plang, fuut, fuut, fuut. Daar kwam hij weer aan. Niet enthousiaster dan daarvoor. Hij had de totaalprijs op een blaadje geschreven. Wij moesten raden, maar we waren niet in de stemming voor een spelletje. We schrokken van het bedrag. Langzaam schoof hij het afdekblaadje naar beneden. Korting hier, korting daar en hij wilde zeggen: KOPEN MAAR!!! Wel vandaag beslissen, want anders zouden we kortingen gaan missen.
Wegwezen! Lokaal een keuken aanschaffen voelt toch veel beter. Terug naar de Achterhoek met alle prachtige vogelgeluiden, live wel te verstaan!
___________________________________________________________________
Cindy’s invalshoek
Meer spraakmakende columns van Cindy lezen over haar kijk op lopende zaken? Kijk dan op https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/cindys-invalshoek/
