Eropuit in de Achterhoek! Eropuit in Amsterdam!
Mijn dochter mocht auditie doen voor een meer dan te gekke musical. Voor de vroegboekkorting van de NS was ik net een dag te laat. Na wat rekenwerk besefte ik, dat met de auto reizen, inclusief alle bijkomende kosten, zelfs iets goedkoper was. Bovendien kon Floor dan nog wat oefenen, dat zag ik haar in de trein niet doen. En zelf rijden vind ik ook echt leuk, zeker in een betrouwbare auto!
Om 13.15 reden we weg, mooi op tijd. Om 16.15 moest Floor zich melden in het Polanentheater. Het was zaterdag, dus geen files, geen gedoe, helemaal niets. Als tip op de uitnodiging stond parkeren bij P+R Sloterdijk. Daarna nog ff met de bus en een klein stukje lopen naar het theater.
Rond 15.00 kwamen we bij P+R aan, ik reed door naar de slagboom. Ineens getoeter tot en met! Ik had een hele rits wachtenden ingehaald, zonder dat ik het doorhad. Met mijn hand omhoog stamelde ik zachtjes; sorry! Ik sloot vervolgens keurig achteraan. Om 15.40 hadden we eindelijk een plekje bemachtigd.
Snel naar bus 22 Muiderpoort. Maar waar was het busstation? Eenmaal gevonden keken we daar zoekend rond, maar dat hielp niets. Ik werd nog onrustiger, Floor eveneens. Zij moest zo ook nog zingen en acteren, ik gelukkig niet. Dus rustig blijven Cindy. En vanuit het niets kwam daar een vriendelijke vrouw aangelopen. Kan ik jullie misschien helpen? Wauw.
Een paar minuten later, zaten we tegenover een onderuitgezakte man. Ik zei zachtjes tegen Floor; ‘fijn dat we zitten, maar ik weet niet eens waar we er nu uit moeten.’ We hadden wel een straatnaam, maar verder niets. De man vroeg of hij misschien kon helpen. Maar ook hij wist het niet. Ik zocht het alsnog razendsnel op, drukte op de knop en we stapten gehaast uit.
Ik pakte snel mijn mobiel om Google Maps te raadplegen, toen ik op mijn schouder werd getikt door een oudere man. ‘ U moet hier rechtdoor, tweede straat links en dan ziet u het theater aan de linkerkant.’ Ik keek hem verbaasd, maar blij aan. ‘Ik hoorde jullie over het Polanentheater praten, vandaar. Fijne dag!’ Weer een wauw!
Na de auditie stapten we ook nog in de verkeerde bus, wel in 22, maar de verkeerde kant op. Sukkels ja. Gelukkig waren we op dat moment meer dan relaxed, dus daar hadden we alleen maar lol om. De spanning was weg. We stapten weer uit, liepen lachend naar de overkant en namen al snel plaats in de juiste bus.
Even later de laatste wauw… Toen ik bij de parkeerautomaat stond, zei een man naast mij; ‘Stop, wacht even! Ik heb een OV-pas, dan hoeft u waarschijnlijk niets te betalen.’ Hij probeerde het 2 keer, helaas zonder resultaat.
Maar hoe gaaf, al die onverwachte hulp van Amsterdammers!
De rest viel nogal tegen. De auditie was volgens Floor één grote shakepartij, we waren aardig wat geld kwijt, pas om 22.00 thuis, hadden maar weinig van Amsterdam gezien, maar…
we voelden ons werkelijk waar meer dan welkom daar!!!
We werden omarmd, daar kan weinig tegenop. Enkel en alleen onze Achterhoek.
___________________________________________________________________
Columns
Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Meer columns? Klik dan op de bijbehorende link! https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/
