Noe ’t boeten zulk duuster en nat weer is, denk ik terugge an den dreugen zommer van 2019. Den zommer waorin ik met nen gids en ’n antal leu deur ’t Vraogendervenne bun elopen. Niks bi-jzeunders heur ik oe denken, maor ’t veulen as ’n echt avontuur!
Wi-j wandelt neet aover ’t pad, maor dwars deur ’t mörs. Spannend en neet zonder gevaor. ’t Was as kuieren aover ’n waterberre. Zwiebelen, vallen en wier opstaon. Oe vastegriepend an de broene pöllekes mealdenspier, dee‛t deur de dreugte töt de knene komt. ’n Dreug-evallen knökkelpad vol hieldensleten aoverstekken, zonder natte veute te kriegen. De gids waarschouwen nog: veural neet naöst ’t pad traedn, want dan zenk ie depe vot in ’n drek. En a‛j derin valt, haalt hee oe der neet oet!
Kats verbiesterd kuier ik achter onze gids an en vertrouw derop dat hee ons good en wel deur ’t goor loodst. Hee löp veurop, porkend in de drek, met ’n lange stok in ziene hande. Wi-j gaot um achternao, de veute plaatsend in ziene voetsporen. Um ons hen vleegt de vöggelkes met völle lawaai oet de struken, neet gewoon deran dat de leu zo kort in eur buurte komt. ’n Wildrit van bewonners van ’t venne, deur de hete zunne zichtbaor eworden, kruust ons pad. Spuren dee ik nog nooit eerder ezeen heb. Zeldzame pannevöggelkes fladdert veurbi-j. Kroed wat depe in ’t onland greujt en dee‛j allenig kent van ’n praente oet ’n natuurbook, zoas bi-jveurbeeld, de klaene vennebes. Noe zee‛w ze in ’t waerkelijke laeven en wi-j meugt ze ok nog preuven!
Dreugte
Deur de dreugte van 2018 en 2019, krieg ik maor zo de kans um op plekken te kommen woo‛j as maense aans neet maor zo könt lopen. Ten eerste umdat hier de krane breudt en ten tweede ku‛j dizze stae neet bereiken onder normale umstandigheden. Vol bewondering um mi-j hen kiekend, banjer ik, deur ’t Vraogendervenne. ’n Bi-jzeunder landschop glidt an miene ogen veurbi-j. Ie mot wal stark van gestel waen, want lopen deur de drek is zwaor. Ene van mien medewandelaars, völt geregeld umme en dan mo‛w ’m weer op ziene bene zetten. An ’t begin van de wandeling, hef de gids ons dan ok of-eraoden um ne mobiel of fotocamera met te nemmen. Dus ik heb jammer genog gin foto‛s kunnen maken van al dat moois.
En zo denk ik, op den motterigen middag, terugge an ’t Vraogendervenne in den dreugen zommer. Ne mooie ervaring, met mangs vallen en weer opstaon. Miene stievelen dee‛t vort zenkt in de zachte ondergrond, terwiel ik neet natter eworden bun dan de aenkels.
Zo zee‛j maor weer, klimaatsverandering hef zo jao ok nog veurdelen.
Annemarie Damveld
___________________________________________________________________
Columns
Maandblad MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Meer columns? Klik dan op de bijbehorende link! https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/