Gedumpt!

Op een mooie zonnige septemberdag had ik een afspraak op kantoor. De week ervoor was ik gevraagd om op deze dag even met mijn leidinggevende om de tafel te gaan zitten. Met dit verzoek ging mijn hart wat sneller kloppen, want ik wist dat óf mijn werkuren werden teruggeschroefd óf ik zou op deze dag mijn baan verliezen.

Bijna 15 jaar geleden kwam ik binnen bij dit Internationale bedrijf in onze mooie Achterhoek. Ik begon mijn fulltime baan bij de afdeling receptie. Uiteindelijk groeide ik binnen dit bedrijf en werden mijn taken uitgebreid en werkte ik hard voor een promotie. Ik voelde me een trotse werknemer en zodoende werd het werk een groot deel van mijn leven.

Corona

Toen ik op die zonnige septemberdag het nieuws kreeg dat ik ontslagen werd om corona-achtige redenen, FUCK CORONA, brak het mijn hart. Dat dit het moment was hoe onze relatie zou eindigen! Het voelt net alsof je wordt gedumpt; zelfs als de andere persoon zegt ‘’jij bent het niet, ik ben het’’ het doet dan nog steeds pijn. Het ontwrichtte mijn kijk op mezelf volledig. Ik was iemand die altijd een baan had en ik was nog nooit ontslagen of (soort van) losgelaten. Ik voelde plotseling dat ik niet langer de controle had over mijn keuzes en de daarbij horende financiën en dat was een nare,enge plek om te zijn.

Toen ik vrienden en familie voor het eerst vertelde wat er was gebeurd, was ik behoorlijk optimistisch, maar na een paar dagen besefte ik dat deze (ontslag)ervaring een achtbaan zou worden. Deze ging gepaard met ups en downs. Ik was de controle kwijt en werd snoeihard uit mijn comfortzone getrokken. Maar ergens wist ik dat ik deze wilde achtbaanrit moest uitzitten, daar was geen ontkomen aan.

In achtbaankarretjes zit je stevig vastgezet door beugels, zodat je na een wilde achtbaanrit weer veilig met beide benen op de grond staat. Ook deze rit zal ongetwijfeld zo eindigen. Troostbare woorden om deze relatiebreuk te verzachten.

Soms moet je in het leven een hoofdstuk afsluiten én soms moet je iemand met een dildo keihard op de bakkes slaan, tegen de knieën schoppen, weglopen en dan het hoofdstuk zelf afsluiten. Figuurlijk gezien dan hè 😉

Lieve lezers, de laatste column voor 2020 is een feit. Ik wens een ieder van jullie hele fijne feestdagen en een liefdevol, magisch en vooral gezond 2021 ♥ !

xx Angela

 Als iets niet lukt heb je niet gefaald,  maar geleerd!

Angela’s Wereld – december 2020
Uitgever – MIJN Magazine

___________________________________________________________________

MIJN Magazine columns

MIJN Magazine heeft columns van verschillende Achterhoekse columnisten. Ga naar https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/columns/ voor een verzameling van alle columns!

Volg ons ook op facebook: https://www.facebook.com/MIJNmagazine

Verder lezen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *