Iwan van Duren (56) was 25 jaar reporter bij het voetbalmagazine VI. Hij reisde veel om verslag te doen van internationale wedstrijden, WK’s en EK’s. Daarnaast schreef hij bestsellers over de schimmige kanten van het voetbal. Hij genoot van het vak, maar zette daar een aantal maanden geleden toch een dikke streep onder, vertelt hij in de knusse B&B van Wijnwinkel De Woord in Coirle.
Hij zette die streep, omdat het niet meer te combineren was met zijn gezin. “Werken bij VI deed ik 24/7, maar tegenwoordig ben ik ook 24/7 papa. Dat ging niet samen en dus koos ik voor Pax, mijn negenjarige zoon. Op zijn verzoek schreef ik vorig jaar het boek ‘101 dingen die je weten moet over Feyenoord’ en dat kwam net uit op het moment dat die club Nederlands kampioen werd. Het boek werd een groot succes en inmiddels zijn we toe aan de derde druk.”
Iwan groeide in de jaren zeventig op in Lintelo. “Het was een fantastische tijd. Ik maakte de opkomst van Normaal mee en heb hier ook altijd gevoetbald, eerst bij AZSV en later Roodwit. Mijn belangrijkste herinnering is toch wel een schooltoernooi. In Lintelo was geen vereniging, dus we oefenden met de meester in een weiland met hoog gras. Tijdens het toernooi scoorde ik in een wedstrijd tegen IJzerlo mijn allereerste goal. Ik kreeg de bal, zag dat doel en wist dat ik daar naar toe moest rennen om een doelpunt te maken. Gelukkig rolde de bal er per ongeluk in en daarmee wonnen we de wedstrijd. Dat was echt iets groots! Ondanks dat ik dus op allerlei EK’s en WK’s ben geweest, denk ik nog altijd met plezier terug aan die goal,” lacht Iwan.
Dauwtrappen
Een andere fijne herinnering heeft Iwan aan het dauwtrappen toen hij een jaar of elf was. “Met drie vrienden ging ik op de fiets naar Doetinchem voor de wedstrijd De Graafschap tegen FC Dordrecht. We stonden daar tussen de Spinnenkoppen, de harde kern. Die zongen allerlei liedjes, over Vrouw Haverkamp enzo. We voelden wel dat het eigenlijk niet mocht, maar het was echt fantastisch. Ik heb het laatst toevallig opgezocht. Hans Polko schoorde en er zaten 1412 mensen op de tribune.”
De Achterhoek zorgde voor een bijzondere sfeer. “We speelden op hooizolders en deden wedstrijdjes wie het verst kon plassen over het schokdraad heen. Het was een hele fijne wereld en dat is het nog steeds. Het is zo compleet anders dan het westen. Het is hetzelfde land en we stemmen op dezelfde regering, maar de Achterhoek is voor mij echt een andere planeet. Als het Nederland van vroeger, met het naoberschap, de tijd voor elkaar, de ruimte.”
Journalistiek
Iwan koos voor de journalistiek. “Een vriend van mij was journalist. Dat vond ik een mooi vak, want daar hoefde je geen opleiding voor te doen. Ik ging als voetbalreporter aan de slag bij De Gelderlander en Omroep Gelderland. Tot ik de secretaresse van Johan Derksen aan de telefoon kreeg. Die heb ik trouwens opgehangen, want ik dacht het een grap was van een vriend, maar toen ik terugbelde kreeg ik Johan zelf aan de telefoon en kon ik bij VI aan de slag. Voor ik het wist ging ik naar Amerika en was op ik TV te zien. Het was mijn droombaan en deed dat 25 jaar.”
En nu is Iwan dus voor zichzelf begonnen. “Omdat ik wil genieten van mijn kind en iedereen zegt dat het zo snel voorbij gaat. Nu kunnen we samen naar de voetbal en dat is super leuk. Echt plannen voor wat ik nu ga doen heb ik nog niet. Een kinderboek schrijven, misschien. Niet over voetbal, maar een vrolijk boek, want er is al genoeg boosheid in deze wereld.”
___________________________________________________________________
In bed met
In Bed Met… is de rubriek van MIJN Magazine waarin een bevlogen, inspirerende of bekende Achterhoeker op informele wijze onder de aandacht wordt gebracht. Bekijk andere spraakmakende artikelen met bekende Achterhoekers via https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/in-bed-met/
