De 19-jarige Zara Temmink komt uit Doetinchem, maar brengt een groot deel van haar week door op Sportcentrum Papendal in Arnhem. Daar traint ze om zo goed mogelijk te worden op de sprint, de atletiekafstand over honderd meter. Omdat ze slechtziend is, heeft ze dit jaar als doel om deel te nemen aan de Paralympische Spelen in Parijs.
Het kwam eigenlijk allemaal door Zara’s zus. Zij ging naar een talentendag voor onbekende sporten en werd daar gescout voor rugby. “Het was een dag om te kijken of iemand talent had, olympisch talent. Ze is inderdaad rugby gaan spelen en kwam uiteindelijk in het Nederlands rugbyteam terecht. Toen er later ook een dag kwam voor paralympische talenten, leek het me leuk om daaraan mee te doen. Ik was toen een jaar of vijftien.”
Zara werd gescout voor atletiek. “Dat kwam door mijn lichaamsbouw en mijn manier van bewegen. Om als slechtziende aan parasporten mee te mogen doen, mag je niet teveel zien. Als je 20 of 21 procent ziet, dan is dat te veel. Ik zie tussen de 15 en 20 procent, dus wat dat betreft zat ik wel goed.” Zara heeft een door een mutatie veroorzaakte genetische afwijking aan haar ogen. De kegeltjes en staafjes op haar netvlies sterven af. “Tot mijn twaalfde bleef het heel stabiel en zag ik nog 50 tot 60 procent, maar toen nam het plotseling in een paar maanden tijd flink af. Nu is het alweer zeven jaar stabiel. Een gezonde leefstijl helpt daarbij wel.”
ARGO
Nadat Zara was gescout mocht ze op zaterdagen deelnemen aan de talententrainingen op Papendal en daarnaast gaan trainen bij een reguliere club. “Ik ging trainen bij ARGO Atletiek in Doetinchem en daar kwam ik eerst in een recreatieteam, waarin je van alles mocht proberen. Daarna werd er een technisch topteam opgericht en daar kwam ik samen met twee vriendinnen en wat jongens in terecht.”
Ondanks dat Zara de enige was met een beperking, ging het haar goed af. “Ik heb niet heel veel hulp nodig. Coaches geven wel aan of de baan vrij is, dat ik kan rennen. Soms zetten ze wat grotere pionnen neer. De lijnen kan ik wel goed zien en ook of er iemand staat. Als ik aan het rennen ben is het lastig, maar in een straal van dertig meter kan ik nog wel wat zien.”
In het technisch team werd voor wat betreft Zara nog wat specifieker getraind op de sprint, want dat was haar favoriete onderdeel. “Ik heb ook wel wat aan verspringen gedaan, maar je wordt naar je beperking ingedeeld en in elke klasse heb je een beperkt aantal onderdelen. Daar hoort in mijn klasse verspringen niet bij. Alleen de 100, 400 en 1500 meter en wat werponderdelen, maar mijn talent ligt wel echt bij de sprintonderdelen.”
Papendal
Na twee jaar werd Zara op het NK atletiek zesde en klom ze naar de zesde plaats op de wereldranglijst. Haar coach op Papendal zag haar talent ook. “De talentcoach van Papendal vroeg of ik het leuk zou vinden om in het fulltime programma te komen. Dat was natuurlijk leuk, maar ook best een grote stap. Ik was natuurlijk pas 17 en moest daarvoor op Papendal gaan wonen. Ik heb er best lang over nagedacht, maar dacht ook: zo’n kans krijg ik waarschijnlijk nooit weer.” Op dit moment draait Zara in Arnhem vier grote trainingsdagen per week. “We doen in totaal negen trainingen in de week, die elk ongeveer twee uur duren. Het gaat om sprinttrainingen, snelheidstrainingen, inhoudstrainingen, techniektrainingen, krachttraining en zwakkepuntentraining. Op zaterdag heb ik meestal ook nog een training in de ochtend.”
Op woensdag loopt Zara stage bij dagbesteding Gaafwerk in Doetinchem, maar niet in het wedstrijdseizoen. “Die stage doe ik voor mijn opleiding ‘Specifieke doelgroepen’ en die zorgt ervoor dat je met al die groepen kunt werken en begeleiden. Ik doe best veel zelfstudie, want het trainen hier op Papendal is niet echt schoolvriendelijk. Hierna wil ik graag een hbo-studie toegepaste psychologie doen.”
Topsporter
Maar voorlopig concentreert Zara zich vooral op haar carrière als topsporter. “Over twee weken gaan we met het hele team naar een wedstrijd in Parijs. Op de dag van de wedstrijd haal je eerst je startnummer, daarna volgen strekken en anderhalf uur warming up. Aan de start meld je je aan en meestal zijn er dan verschillende series. Als je in je serie een goede tijd hebt, mag je door naar de finale. De honderd meter is alles in één keer geven, zo min mogelijk fouten maken en zo hard mogelijk gaan. Best een technisch lastig onderdeel.”
Scheuring
Vorig jaar zat het wel wat tegen. “Een week voor het WK scheurde ik een spier in mijn bovenbeen. Super zuur. Ik had zo hard getraind! Na een maand was ik hersteld en toen scheurde ik mijn enkelbanden in. Ik heb toen de hele zomer hersteld en nu ben ik sterker dan ooit. In atletiek zeggen ze altijd dat de training van morgen belangrijker is dan die van vandaag. Voor dit jaar is het doel om de Paralympische Spelen te halen. De limiet is 12.45 seconden en ik heb op Hemelvaartsdag 12.46 gelopen, maar ik heb nog genoeg kansen ik weet haast zeker dat het me gaat lukken.”
___________________________________________________________________
MIJN Verhaal
De Achterhoek zit vol met mooie, bijzondere verhalen over mensen, verenigen en actualiteiten. In de rubriek MIJN verhaal leest u hier iedere maand over. Ga voor meer artikelen over de rubriek MIJN Verhaal naar de volgende link. https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/mijn-verhaal/
