Uit de oude doos: november 2006
Het zijn drukke tijden voor VVD-er Henk Kamp. Allereerst heeft de nuchtere Achterhoeker de dagelijkse leiding over een departement waar 65.000 mensen voor werken en daarnaast vinden over drie weken de landelijke verkiezingen plaats. Toch trekt de voormalig groothandelaar en fiscaal rechercheur, die het grootste deel van zijn leven in Borculo woonde, er de tijd voor uit om even met het blad van zijn geliefde Achterhoek om de tafel te gaan zitten. En blikt hij terug: “Jan Marijnissen heeft een jaar bij mij in de klas gezeten, maar hij kon zich mij niet meer herinneren.”
Hoe gemakkelijk kan het werk van een interviewer gemaakt worden? De ene keer moet je tijdens een gesprek met de kruidenier op de hoek de woorden haast uit iemands mond trekken, terwijl een andere geïnterviewde aan een halve vraag al genoeg heeft. Henk Kamp is iemand die in deze laatste categorie valt. Het begint al als ik zijn kantoor binnenloop op het ministerie van Defensie in Den Haag. Nadat we elkaar de hand hebben geschud, brandt de minister als een volleerde museumgids los over de geschiedenis van het statige pand waarin we ons bevinden. Zo wenkt hij me naar het raam van zijn deftig ingerichte kantoor, waar hij een prachtig uitzicht heeft op het Plein, de Tweede Kamer en andere ministeries in de omgeving. Op het Plein onder ons is net een demonstratie van de SP bezig. Wij laten dat aan ons voorbij gaan en maken ons op voor het interview in de zithoek van zijn kantoor. Ik krijg een kopje koffie aangeboden….de minister zelf neemt plaats achter een stevig glas karnemelk.
De ideale mix?
Eén van de eerste dingen die ik doe, is Henk Kamp vragen om opheldering over zijn afkomst. Ik houd hem een interview voor dat een paar jaar geleden in het blad Carp stond, waarin nadrukkelijk wordt vermeld dat hij een Tukker is. Dat kan natuurlijk niet, of wel? “Dat ik een Tukker ben? Nee, ik ben van oorsprong een Tukker, maar inmiddels voel ik mij Achterhoeker. Ik zit namelijk al zolang in de Achterhoek. Maar ik moet wel zeggen dat als je mij hoort spreken, ik niet mooi Twents spreek en ook niet mooi Achterhoeks, ik mix het. Ik ben echt een Twentse Achterhoeker.
Paters Carmelieten
Dat de minister trots is op zijn afkomst blijkt wel uit één van zijn eerste wapenfeiten in de Tweede Kamer, jaren geleden. “Ik heb het Nedersaksisch voordragen voor het Europees Handvest voor streektalen. Het Fries werd daarin als minderheidstaal al erkend, maar in Drenthe, Overijssel en Gelderland spreken wij natuurlijk ook een streektaal. Ik vond het leuk om dat aan de orde te stellen.” Kamp groeit inderdaad op in Overijssel, in Hengelo om precies te zijn. Zijn ouders hebben een groothandel. Na de basisschool sturen ze de jonge politicus in spe naar de kostschool van de Paters Carmelieten in Oldenzaal. “Voor mijn tijd was het zo dat de oudste zoon in een katholiek gezin priester werd. Maar in mijn tijd werd dat al wel wat minder, toch werd ik naar het internaat van de Paters Carmelieten gestuurd. Daar heb ik een jaar of drie op gezeten” in die periode zit Jan Marijnissen tegenwoordig een politiek tegenstander van hem ook bij de Paters Carmelieten. “Jan heeft een jaar bij mij in de klas gezeten. Ik heb hem dat later nog eens verteld, maar hij kon zich mij niet meer herinneren, zei hij”
Ontspannen
“Zei hij!?” vraag ik hem. “O, dat is vast zo. Als hij dat zegt, heb ik geen reden om te twijfelen. Waarom zou hij iets anders zeggen dan de werkelijkheid”, antwoordt hij. Tijdens dit gesprek wordt het me duidelijk dat onze minister van Defensie zich niet laat meeslepen door suggestieve vragen van mijn kant. Ontspannen achter overhangend in zijn comfortabele stoel, beantwoordt hij elke vraag weloverwogen en uitgebreid. Maar hij laat zich niet uit de tent lokken. Hij straalt een soort van rust uit. Eigenschappen die een politicus niet misstaan.
Hap uit zijn been
De tegenwoordige minister van Defensie wordt toch geen priester en hij maakt zijn middelbare school af aan de experimentele HAVO in Lochem. Na een tijdje in het bedrijfsleven te hebben gezeten, besluit hij de boeken weer in te duiken en volgt hij van ‘77 tot ’80 de controleurs opleiding bij de Belastingdienst in Utrecht. De zeven jaar daarop werkt hij als fiscaal rechercheur bij de FIOD. “Ik heb daar ontzettend veel mee gemaakt. Je bent echt rechercheur, hè. Ik werkte veel samen met de politie. Zo hebben we bijvoorbeeld kluizen van criminelen open moeten kraken met speciale apparatuur, omdat we geen sleutel hadden. Dat was geweldig, mooi werk.” Toch ook een paar slechte herinneringen: “Ik heb veel in de onderzoeken tegen koppelbazen gezeten. Ik kan me nog herinneren dat ik een keer bij een koppelbaas kwam in de buurt van Nijmegen en die had een Mechelse herder die hij op me afstuurde. Het beest beet zich vast in mijn been. Daar had ik toen even flink last van”, herinnert hij zich. De baan bij de FIOD zegt hij op wanneer hij wethouder in Borculo wordt (daarvoor was hij al enkele jaren raadslid). Een jaar lang combineert hij de twee functies, maar dan besluit hij zich helemaal op de politiek te richten.
VVD
In 1994 wordt de nuchtere Kamp lid van de Tweede Kamer voor de VVD. “Toen ik daar naartoe ging, dacht ik dat ik het wel iets rustiger zou krijgen. Maar het tegenovergestelde was het geval, want in de Kamer ben je echt een druk baasje. Ik heb acht jaar keihard gewerkt.” Vreemd genoeg werd die drukte ietsje minder toen hij in 2002 minister van VROM werd in het eerste kabinet-Balkenende en later minister van Defensie. “Op zo’n departement heb je gewoon meer medewerkers waardoor de drukte een beetje beter te dragen is.”
Nog een ronde?
Henk Kamp woont doordeweeks in Den Haag. In het weekend is hij dan meestal in Zutphen, waar hij sinds een jaar of vier woont, in zijn geliefde Achterhoek. “En daar zal ik ook altijd blijven, want het is er geweldig. Ik ken het dan ook op mijn duimpje. Er is bijna geen weg of ik ben er in mijn auto, op de motor of op de fiets geweest in de afgelopen 35 jaar.” Henk Kamp is inmiddels 54 en staat derde op de kandidatenlijst van de VVD. Hiermee bindt hij zich normaal gesproken weer voor vier jaar aan de politiek. Maar in welke functie wil hij dat doen? “Ik zou nog best een ronde mee willen als minister van Defensie, want ik heb het hier naar mijn zin. Maar we zijn afhankelijk van de verkiezingsuitslag en de onderhandelingen. Mark Rutte is politiek leider en misschien vraagt hij me wel voor iets anders. We zullen wel zien wat de toekomst brengt”, legt hij uit. Voorlopig is de minister dus nog wel even zoet in de politiek “Over vier jaar dan ben ik 58. En ik hoor dat je na je 65e zelfs nog door moet gaan, dus eigenlijk heb ik nog een tijd te gaan!”
___________________________________________________________________
In bed met
In Bed Met… is de rubriek van MIJN Magazine waarin een bevlogen, inspirerende of bekende Achterhoeker op informele wijze onder de aandacht wordt gebracht. Bekijk andere spraakmakende artikelen met bekende Achterhoekers via https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/in-bed-met/
