Zoeken
Myrthe Schoot

Myrthe Schoot droomt van Olympisch goud

Uit de oude doos: december 2018

Ze geldt als een vaste kracht van het Nederlands volleybalteam. Myrthe Schoot is al bijna tien jaar een stabiele factor in Oranje. De geboren Winterswijkse gaat voor het allerhoogste, ze droomt van Olympisch goud. “Eigenlijk moest het gebeuren tijdens de Spelen van 2016 in Rio de Janeiro. Daar werd het helaas net niet en moesten we genoegen nemen met een vierde plaats. Maar in 2020 in Tokyo volgt hopelijk een nieuwe kans.”

Presteren, winnen en het allerhoogste proberen te bereiken. Myrthe Schoot (30) is erg fanatiek, heeft doorzettingsvermogen en weet wat ze wil. “Ik ben geen geboren atleet, moet het van mijn karakter en harde werken hebben. Ze begon met volleybal toen ze elf jaar oud was, rijkelijk laat voor een international. “Mijn oudere zus besloot om net als haar vriend te gaan volleyballen bij Wivoc. Zij was mijn voorbeeld, dus ging ik ook op volleybal. Daarvoor speelde ik al wel buiten op straat volleybal met mijn buurmeisje over een zelf gespannen netje. Zo is het begonnen en dat beviel goed.”

Wat vind je zo leuk aan volleybal?

“Het is een echte teamsport, dat ligt me wel. Je moet het samen doen en je maakt elkaar beter. Het spelletje is dynamisch en tactisch, er zit veel in Ook psychologisch, in je hoofd moet het goed zitten. maakt volleybal heel interessant en ook wel een beetje verslavend.”

Je ging al op jonge leeftijd twee keer per week met de trein naar Amsterdam om te trainen op een hoger niveau.

“Als ik daar nu op terugkijk, was dat best een grote stap. Met 13 jaar alleen richting de hoofdstad, terwijl ik in de veilige Achterhoek was opgegroeid. Ik kreeg er echter de mogelijkheid om beter te worden en die kans greep ik met beide handen. Met mijn discipline en motivatie zat het toen al goed. Ik mocht meedraaien met het talententeam en kon daar veel extra trainingsuren maken waar ik veel van heb geleerd. Dit samen met de regio- en bondstrainingen zorgden ervoor dat ik me snel ontwikkelde.”

Je had al snel het plafond bereikt bij Skopein Wivoc.

“Zo gaat dat, je ontwikkelt je en je krijgt kansen om het hogerop te proberen. Van Wivoc ging ik naar Boemerang in Eibergen en vervolgens via Saturnus in Uden en Weert weer terug naar de Achterhoek naar Longa 59 in Lichtenvoorde. De grote club spelend in de eredivisie. In 2011 volgde de stap naar Duitse competitie waar ik voor Vilsbiburg en later Dresdner SC uitkwam. Nu speel ik wederom bij Vilsbiburg in het zuidoosten van Duitsland.”

Je won al verschillende Duitse titels en bent een volwaardig speelster van Oranje. Doel bereikt?

“Ik heb best veel uit mijn carrière gehaald, maar ik ben een perfectionist. Het is nog niet klaar. De prestaties tijdens de Spelen en het laatste WK gaven een dubbel gevoel. Aan de ene kant trots, we presteerden goed en waren er dichtbij. Aan de andere kant ook wat zuur dat het net niet lukte. De droom blijft overeind, een gouden plak op de Olympische Spelen. Het team groeit, hopelijk kunnen we over twee jaar echt de vruchten plukken.”

Heb je nog een speciale band met de Achterhoek?

“Natuurlijk, het is de plek waar ik ben opgegroeid. Ik kom er graag het voelt nog steeds als thuiskomen. Het geeft een gevoel van rust. Mijn zus woont trouwens nog in Winterswijk, daar ben ik geregeld. Ook met de volleybalvereniging heb ik nog contact. Het is een warme band.”

Je bent al jarenlang actief in de Duitse competitie, dat is niet naast de deur. Valt dat niet tegen?

“Het is soms best lastig, want ook zomers ben ik niet veel thuis. Mijn vriend woont in Haarlem, dus die zie ik weinig. Ook mis ik natuurlijk mijn familie en vrienden. Dat is best een opoffering. Daar word je als je ouder word je steeds bewuster van. Ik doe alles voor mijn sport en die medaille, maar mijn omgeving moet het “maar” accepteren dat ik zo leef en er niet voor hen kan zijn op hún hoogte- en dieptepunten. Die bewustwording is er nu meer dan vroeger. Aan de andere kant heb ik een heel mooi leven en brengt topsport me veel.”

Is het salaris te vergelijken met een profvoetballer?

“Nee dat zeker niet. Maar je kunt er goed van leven. Wel, net zoals
in het voetbal verdienen ook bij ons de verdedigers minder dan een
aanvallende speelsters.”

Dus na je carrière moet je gewoon aan het werk?

“Zeker, maar daar zie ik niet tegenop hoor. Ik heb mijn HAVO en vwo-diploma op zak. Ik heb mijn P in commerciéle economie en momenteel volg ik de opleiding psychologie van de Open Universiteit. Dat werkt ideaal, je kunt er tijd en energie insteken als het uitkomt en psychologie spreekt me erg aan.”

___________________________________________________________________

In bed met

In Bed Met… is de rubriek van MIJN Magazine waarin een bevlogen, inspirerende of bekende Achterhoeker op informele wijze onder de aandacht wordt gebracht. Bekijk andere spraakmakende artikelen met bekende Achterhoekers via https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/in-bed-met/

Verder lezen