Zoeken
Vincent Spiegelenberg

Vincent Spiegelenberg ‘Het is roeien met de riemen die je hebt’

“Ik wist gelijk dat het goed mis was.” Het voorgevoel van Vincent Spiegelenberg klopte. Hij liep op 21 juni een dwarslaesie op bij een ongeval tijdens paragliding. Sindsdien is hij gekluisterd aan een rolstoel. “Natuurlijk heb ik mijn moeilijke momenten, maar ik probeer het gewone leven weer zo goed en kwaad als het kan op te pakken. Het is roeien met de riemen die je hebt.”

Five Days Inside

Vincent Spiegelenberg was te zien in het RTL-programma Five Days Inside. Hij werd gevolgd door presentatrice Geraldine Kemper en een cameraploeg toen hij verbleef in revalidatiecentrum Sint Maartenskliniek. Hij vond het leuk om mee te werken aan het programma en kreeg na de uitzending veel reacties. “Allemaal positieve reacties, soms ook uit onverwachte hoek. Natuurlijk doet dat je goed.” In Five Days Inside worden instellingen in Nederland bezocht waar je normaal gesproken niet zomaar binnenkomt. De documentaireserie won in 2018 de Gouden Televizier Ring.

Inschattingsfout

Paragliding is de favoriete sport van Vincent Spiegelenberg (47) uit Vorden. Hij heeft jarenlange ervaring met deze vorm van vliegen. Toch klapte hij afgelopen zomer tijdens een toplanding in het Oostenrijkse Tirol tegen de grond. “Het was een inschattingsfout, eentje met verstrekkende gevolgen. Ik had enorme pijn in mijn rug en mijn benen tintelden. Je hebt dan meteen in de gaten dat het niet goed zit.” Er wordt gelijk actie ondernomen. Het alarmnummer wordt gebeld. Een helikopter is snel ter plekke en vervoert hem naar het universitaire ziekenhuis in Innsbruck waar hij direct wordt geopereerd. “De T12 wervel was op twee plekken gebroken. Die moest worden vastgezet aan de wervel erboven en eronder. De beschadiging aan het ruggenmerg heeft voor de dwarslaesie gezorgd. Ik kreeg het maximale voor de kiezen, puur pech. Verder had ik geen enkele kneuzing of blauwe pekken. Heel wrang dus.”

Slechte momenten

Hij moet wennen aan de nieuwe omstandigheden, maar Vincent Spiegelenberg is niet iemand die snel bij de pakken gaat neerzitten. Ook nu niet. “Natuurlijk heb ik mijn slechte momenten. Klote, denk ik dan. Waarom is het mij overkomen? Maar het is wat het is, je doet er niets meer aan”, klinkt het nuchter. “Bij een lage dwarslaesie zoals bij mij het geval is, mankeert er niets aan het bovenlichaam. Als je te maken krijgt met een hoge én lage dwarslaesie ben je een kasplantje. Dan kun je bijna niets meer en is het helemaal een moeilijk verhaal.” De situatie heeft ook een grote impact op zijn gezin. “Mijn kinderen zijn veerkrachtig, die gaan er heel normaal mee om. Dat maakt het makkelijker.”

Vooruitgang

Na het desastreuze ongeluk richt hij zich optimistisch op zijn herstel. Al weet hij dat zelfstandig lopen niet meer mogelijk is. “Ik heb geen gevoel meer in mijn onderbenen. De chirurg in Oostenrijk zei de ochtend na de operatie dat ik blij mocht zijn als ik na anderhalf tot twee jaar revalideren met hulpmiddelen een stukje zou kunnen lopen. Zoiets komt wel binnen. Ik maak me er niet te druk om, zie wel waar het schip strandt.” Hij verbleef een week in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen om te herstellen van de operatie en revalideerde daarna zeven weken in de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Daar komt hij nu nog wekelijks. Net als bij de fysio en de fitness. “Ik boek telkens vooruitgang, al gebeurt dat in kleine stapjes. Je wordt steeds handiger. Mijn bovenbenen en bovenarmen zijn een stuk krachtiger. Dat is praktisch wel zo prettig.”

Handbikebattle

Inmiddels is Vincent alweer enkele maanden thuis. Hij heeft meer tijd nodig voor veel dingen. Zijn doel is om op termijn 100 procent zelfstandig te kunnen zijn. “Ik ben al een eind op weg. Alles gaat steeds beter, al blijven er lichamelijke ongemakken.” Met aanpassingen in zijn auto kan hij in de toekomst weer autorijden. Ook is het gelukkig mogelijk zijn werkzaamheden als eigenaar van Het Kacheltje in Vorden voort te zetten. “Alleen het bezoeken van klanten thuis gaat niet meer. Verder loopt het op rolletjes”, aldus de ondernemer die zelf kan lachen om het woordgrapje. Hij ziet zijn rolstoel als zijn metgezel. “De rolstoel vind ik het minste erge. Ik vermaak me er wel mee. Het biedt in ieder geval tal van mogelijkheden.” Zo koppelt hij zijn rolstoel aan een handbike die als fiets te gebruiken is.

Op 23 juni wil de Achterhoeker meedoen aan een grote handbikebattle in het Oostenrijkse Tirol. “Dat is een hele uitdaging, het gaat 20 kilometer lang bergop met een stijgingspercentage op het hoogste punt van 12 procent.” Zijn partner fietst mee als buddy. Vincent gaat ervoor en zoekt nog sponsoren. Daarnaast doet hij aan rolstoelrugby. “Ik wil graag blijven bewegen. Zitten is immers het nieuwe roken.” Zelfs het paragliden wil hij weer oppakken. “Dat is toch mijn grote passie. Het is mogelijk met een speciale rolstoel. Ik ken geen angst, al zal het natuurlijk niet meer hetzelfde zijn als voorheen.”

Vincent Spiegelenberg

___________________________________________________________________

MIJN Verhaal

De Achterhoek zit vol met mooie, bijzondere verhalen over mensen, verenigen en actualiteiten. In de rubriek MIJN verhaal leest u hier iedere maand over. Ga voor meer artikelen over de rubriek MIJN Verhaal naar de volgende link. https://www.helemaalachterhoek.nl/category/mijnmagazine/mijn-verhaal/

Verder lezen